Marion Haima
  • Welkom
  • Paintings
  • Mozaïek
  • Foto's
  • Boek Van Weimar tot Riethoven
  • Het Riethovens Dagblad
  • Webshop
  • Contact
  • Workshops
    • C.V.
  • Keramiek
  • Edelsmeden
Scroll naar beneden, aub .

Schrijfsels van Marion Haima



(Geschreven met een knipoog, naar aanleiding van mijn ingezonden artikel in het ED over De Collse Watermolen die toegeschreven is aan Van Gogh en de protestacties tegen de Shell in het Van Gogh Museum.)


Het Vage Vuur, November 2017
 
 Waarde Theo,

 
Uw brief van vorige week is gearriveerd en door mij reeds vele malen gelezen. Welk een stroom van gevoelens werden er op mij losgelaten bij het aanschouwen van zulke Hemelse beelden die ge met zoveel liefde gestuurd hebt! Zoo een wonder om pa en moe weer te zien. Zoo licht en transparant, bijna zwevend, door het ultramarijne blauw dat zoo prachtig harmonieert met hunne verschijning.
Ik zag dat pa en moe in goede gezondheid zijn en verwachtte niet anders. Zij hebben immers het Eeuwige Leven.
Het moet U vele inspanningen gekost hebben om de foto’s door te sluizen. Ge weet, ze vinden post niet zo amusant, hier. Zij zijn van mening dat het alleen maar onrust teweeg brengt onder deze zielen die toch al zo geschonden zijn. Ge weet, Theo, dat zij verloren zijn, althans de meesten. Ik heb U al zo vaak verwittigd over ‘het Vuur’, die krachtige, onaardse gloed die ook steeds meer bezit neemt van mij.
Het moet mij van het hart dat Uw inspanningen om mij hier vandaan te krijgen, geheel vruchteloos zullen blijken. Ge móet mij begrijpen, mijn waarde vriend, ik kán niet meer zonder hen. Zij hebben mij noodig, Theo, en verzachten mijn pijn.
Zij die het dichtste bij het vuur zitten, warmen zich het best, zegt men. Daar zoudt ge anders wel eens over kunnen gaan twijfelen als ge hier waard. De arme stakkers weten niet beter, zij kennen Uw wereld immers niet!
Gauguin is van de week vertrokken nadat hij hier is ontslagen, na al die jaren. Ge kunt hem eerdaags verwachten. Hij maakte nog amok en bijna hadden ze hem hier gehouden, ware het niet dat ik hem spoedig weer terug verwacht, ge weet wel waarom, hij kan de duivel zelf zijn.
Sien laat U groeten. Haar vuur brandt nog immer van verlangen naar mij, en ge kunt begrijpen dat ik nog immer verslaafd ben aan haar. Ik kan haar hier niet alleen voor mijzelf houden, dat mag klaar zijn. Indien dat wél het geval was geweest, dan zou zij immers bij U vertoeven, dat begrijpt ge wel. Michelet verstaat het, ik zie hem alle dagen.
Enfin, de tijd vliegt, Theo, en niet alleen bij mij. In den nacht, wanneer alle zielen kermen, gaan mijn gedachten nog steeds uit naar pa en moe, Jo en Jet, ja zelfs naar de door mij zo hoog geachte Mauve.. Hij zweeft dan voor mijne oogen. Zijn vermanende vinger wijzend naar mij, en dan naar boven… Het moet gezegd dat hij nogal opgehemeld wordt, daar. Als ge hem ziet, wilt ge hem dan verwittigen dat het een uitgemaakte zaak is. Ik blijf hier, zoals ik U al zei, Ik blijf hier, tot in den Eeuwigheid!
Het is maar goed dat pa en moe op tijd vertrokken zijn uit ‘het Aardse’. Spionnen zitten hier anders ook genoeg. Van tijd tot tijd komen mij zaken ten ore waar ik in het geheel niets van begrijpen kan. Het schijnt dat ze mij daar beneden vereren als een heilige of als een beroemdheid! Ge weet, ik vertrouw de roem zelf niet. Dat is 'zoiets als een sigaar met de brandende kant in de mond steken.’
Mijn naam gaat door vele monden sinds ik daar weg ben. Men verzamelt mij tegen vreeschelijke woeckerprijzen, schijnt het! Bloedpenningen zijn het, ook al word ik gehangen in volle zalen! Men treft mij aan op muren van dure etablissementen. Nee, geen schilderijen, maar hele wanden, vol beplakt met papier. Men copieert mij, Theo. Duizenden malen! Mijn oneindige liefde voor den menschheid wordt misbruikt, Theo. Ik word te kijk gezet op aschbakken, paraplues en kartonnen doozen. Ge begrijpt dat ik dat niet toe zou hebben gestaan. Alleen het gewin regeert daar! Soms stopt men mij in kluizen, gevangen en eenzaam, onbemind. Versteegen was nog niets, vergeleeken met deze handelaren in de kunst. Deze schandvlek breidt zich steeds verder uit als olie op het vuur! Stinkende olie, waar ge Uwe handen aan kunt branden!
Ge weet, Theo, ik heb mijn tijd gehad, daar beneden. Wederkeren kan niet meer. Hemel en aarde zijn voor mij passé. Ge kent mijn vurige wens. Mocht ge nog ooit in den gelegenheid komen, dan vraag ik U met klem om namens mij een woord te doen, daar beneden. Zeg hen dat het eenvoudig finí moet zijn!
​
Mijn onuitsprekelijke dank Theo, mijn waarde broer. Ik heb u lief.
 
Vincent

December 14  2016

11/14/2016

2 Comments

 
Sterren
 
 
Ze zijn altijd verder weg dan je denkt. Hoe verder in het verschiet, hoe begeerlijker ze lijken. Mensen hebben iets met sterren. Ze beloven meestal iets goeds. Het grote gros durft er dan ook blindelings op te vertrouwen. Of het nu de sterren van een ziektekosten-verzekering zijn of die van een hotelaccommodatie, hoe meer hoe beter.
Soms is ééntje al genoeg. Onze jaartelling begon immers met een ster. De ster van Bethlehem, staat in oude geschriften te lezen. Hij zou ons de weg wijzen naar de Verlosser. Eindelijk iets of iemand die ons zou bevrijden, ons het licht zou laten zien. Verlossen van wat? Van ons eigen alter ego? De mens die dacht/denkt bovenaan de ladder te kunnen staan? Belangrijker dan welk dier dan ook?

Vandaag viel de krant op de mat, half verregend. Mijn aandacht werd meteen getrokken door de grote kopletters “Sterren” en een foto van een zichtbaar gelukkig stel met een zuigeling in de armen. Nee, al hadden we nog maar nauwelijks twee weken te gaan voor Kerst, met de komst van de Verlosser had de foto niets van doen. Het ging over een andere invloedrijke persoon, bijna een God op aarde, namelijk meneer Michelin. Zijn sterren hebben al decennialang een magische uitwerking op mensen. De betovering die ervan uitgaat schijnt zó heftig te zijn dat er zelfs een reusachtige kop op de voorpagina van een krant mee te halen valt.
Meneer Michelin had twee van zijn sterren uitgereikt aan het dolblije koppel van de foto. Het is ze van harte gegund, alleen….
Ik heb maar een beperkt verstand en kom voor de helft van boeren afkomst. Misschien is dat de rede dat ik deze opwinding maar niet kan vatten. Ik snap het nog steeds niet, sterren en eten. Begrijp me niet verkeerd, ook ik kan genieten van een heerlijk maaltje. Het is voornamelijk een zintuiglijke ervaring, zou je denken, zoiets als seks, nét een beetje anders. Het gaat vast om exclusiviteit en entourage.
Eten heeft ook met liefde te maken, als je het mij vraagt. Ook met gezelligheid, intimiteit. Iemand die zich voor je uitslooft, je heeft willen verrassen.
Prima hoor, al die sterren van meneer Michelin. Toch, als er iemand is met Kerst die de sterren van de hemel voor jou kookt, mét liefde, waan je dan maar in de Zevende Hemel.
Ook zónder sterren.



2 Comments
Aaron Mahoney link
11/12/2022 05:49:25 pm

Month enjoy culture center year success set. Buy scientist federal yes face myself but.
Sense protect page attention effect. Operation phone wonder seem.

Reply
LA 104 Radio link
6/25/2023 12:49:52 am

Nice blog thanks for possting

Reply



Leave a Reply.

    Author

    Marion Haima

      Schrijf iets:

    Submit

    Archieven

    November 2019
    April 2018
    November 2016
    Oktober 2016
    April 2016
    Oktober 2014

    Categorieën

    Alles

    View my profile on LinkedIn

    RSS-feed

  • Welkom
  • Paintings
  • Mozaïek
  • Foto's
  • Boek Van Weimar tot Riethoven
  • Het Riethovens Dagblad
  • Webshop
  • Contact
  • Workshops
    • C.V.
  • Keramiek
  • Edelsmeden